وعده مسکنی دولت سیزدهم تحت تاثیر تصمیم مجلس

طراحی و اجرای دکوراسیون داخلی تهران

به گزارش مهندسان شهر، نقطه شروع نهاد حکمرانی ثبت شده در حوزه راه و ساختمان ایران به وزارت فواید عامه در سال ۱۲۹۸ هجری قمری و در دوران سلطنت ناصرالدین‌شاه باز می‌گردد. وزارت فواید عامه در آن سال‌ها امور مربوط به احداث راه، پل و راهداری را بر عهده داشت و در این حوزه فعالیت می‌کرد.

پس از آن در دوره پهلوی وزارت آبادانی و مسکن، در قالب قانونی راجع به تأسیس وزارت آبادانی و مسکن در آخر سال ۱۳۴۲ مصوب گردید اما شکل امروزی‌تر حکمرانی در این حوزه با تشکیل وزارت راه و ترابری در تیرماه سال 1353 ایجاد شد و پس از تصویب قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری و تجدید تشکیلات و تعیین وظایف آن در مجلس شورای ملی، در جلسه فوق‌العاده مجلس سنا،‌ قانون فوق به تصویب رسید.

روند حکمرانی این حوزه با 2 وزارتخانه راه و ترابری و مسکن و شهرسازی ادامه یافت تا اینکه در خرداد ماه سال 1390 با پیشنهاد و اصرار نمایندگان مجلس، قانون تشکیل وزارت راه و شهرسازی از تجمیع وزارتخانه‌های مسکن و شهرسازی و راه و ترابری به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

در هفته‌های اخیر و پس از 10 سال بار دیگر طرح تفکیک 2 وزارت خانه با نام طرح انتزاع وزارت راه و شهرسازی مطرح شد. این طرح از سال 96 مطرح است و در کمیسیون‌های بودجه و عمران مجلس به این طرح رأی مثبت دادند و کمیسیون صنایع با آن مخالفت کرد. در ادامه این موضوع مسکوت ماند تا اینکه از تابستان سال ۱۳۹۹ مجدداً در دستور کار مجلس قرار گرفت.

با وجود اینکه برخی از کارشناسان موافق طرح تفکیک هستند اما عده‌ای کثیری از کارشناسان و وفعالین این حوزه با طرح تفکیک وزارت راه و شهرسازی مخالف هستند.

در همین راستا به منظور بررسی دلایل مخالفت با طرح تفکیک وزرات راه و شهرسازی به سراغ علی مختار زاده، کارشناس حوزه مسکن رفتیم. تا پیرامون این مسئله با وی به گفتگو بنشینیم.

در این گفتگو، دلایل موفقیت ادغام راه و مسکن در وزارت راه و شهرسازی، دلایل مخالفت با تفکیک وزارت راه و شهرسازی در قالب طرح انتزاع و تجربه جهانی حکمرانی در این حوزه مورد بررسی قرار گرفته است.