سبک‌های معماری

سبک‌های معماری

سبک‌های معماری

از مهم ترین عنصرهای نشان دهنده عمق فرهنگ هر جامعه‌ای سبک معماری است. آشنایی با انواع سبک‌های معماری به ما کمک می‌کند تا بتوانیم با ویژگی‌های منحصر به فرد تمدن‌های متفاوت آشنا شویم. سرنخ‌های فراوانی نظیر فرم‌ها، مواد و تکنیک‌های به کار رفته در ساختمان وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانیم سبک معماری یک ساختمان را بشناسیم.

سبک معماری ویکتوریایی

یکی از انواع سبک‌های معماری که در دوران ملکه ویکتوریا ظهور یافت سبک معماری ویکتوریایی است. عصر ویکتوریایی (اواسط تا آخر قرن نوزدهم) شاهد برگشت خیلی از سبک‌های معماری از جمله گوتیک، تودور و رومانسک بود. بنابراین این سبک را می‌توان از مجموعه سبک‌های معماری احیایی به حساب می‌آید. سبک معماری ویکتوریایی برگرفته از خاورمیانه و آسیا است که به خوبی مشخص است.

مهم‌ترین ویژگی این سبک حکاکی‌های پیچیده با تصاویر طبیعی است که رنگ و بوی نوستالژی دارد. این سبک دارای پنجره‌های ارسی، پنجره‌های خلیج، سقف‌های شیبدار، توجه بیش از اندازه به جزئیات و رنگ‌های روشن اشاره کرد. خیلی از خانه‌ها در انگلستان، ایالات متحده و استرلیا به سبک معماری ویکتوریایی ساخته شده‌اند.

سبک معماری اسلامی

این سبک شامل ساختمان‌های مرتبط با اسلام است. ولی نکته قابل توجه اینجاست که سبک معماری اسلامی در کشورهای گوناگون نظیر ایران، آفریقای شمالی و اسپانیا می‌تواند. ویژگی‌های گوناگون داشته باشد. ولی در حالت کلی مسجد را می‌توان بهترین نمونه از سبک معماری اسلامی دانست. قوس‌های برجسته، گنبدها و حیاط‌های بزرگ از ویژگی‌های مهم این سبک است. بیشترین تمرکز در معماری اسلامی روی زیبا سازی فضاهای داخلی و بهره گرفتن از الگوهای ریاضی تکرار پذیر است. مسجد امام در اصفهان و مسجدهای در چین از بارزترین نمونه‌های سبک معماری اسلامی هستند.

سبک معماری رومانیایی

این سبک معماری اصطلاحاً نورمن هم گفته می‌شود که در سده‌هاب نهم و دوازدهم میلادی بیشتر در اروپای غربی رواج داشت. معروف‌ترین ویژگی این سبک قوس‌های گرد است که معمولاً در کلیساهای به سبک رومی پیدا می‌شود که بازماندگان اصلی معماری رومانیایی هستند. دیوارهای بلند، برج‌های عظیم و طاق‌های بشکه‌ای شکل از ویژگی‌های کلیدی این سبک است. باتوجه به این که ساختمان‌های رومانیایی دارای پنجره‌های کوچک هستند اغلب اتاق‌ها تاریک هستند و نورگیری خوبی ندارند. کلیسای جامع پورتو پرتغال یک نمونه بسیار خوب برای سبک معماری رومانیایی است.

سبک معماری باروک

این سبک معماری خاستگاه سبک معماری باروک ایتالیا است. اسن سبک را که در قرن 16 میلادی آغاز شد می‌توان ورژن تجملاتی معماری رنسانس دانست. بارزترین ویژگی ساختمان‌های سبک معماری باروک برجسته کاری‌ها، دیوارهای محدب و مقعر، طرح‌های پیچیده با ظاهری تجملاتی و نمایشی است. د راکثر ساختمان‌هایی که به این سبک ساخته شده‌اند یک برج مرکزی وجود دارد. کاخ ورسای که یکی از مهم‌ترین میراث جهانی انتخاب شده توسط یونسکو است، بارزترین نمونه معماری باروک است.

سبک معماری تودور

یکی دیگر از سبک‌های معماری، سبک تودور است که در جهان تاثیرگذار است. این سبک مربوط به دوران سلطنت خاندان تودور بین سال‌های 1400 تا 1600 در انگلستان است. چوب، آجر و سنگ از مصالح رایج استفاده شده در این سبک است. درب‌های ورودی ساختمان‌ها آرک دار هستند که به صورت بی‌نظیری تزئین شده‌اند. سقف‌های مثلثی شکل از دیگر ویژگی‌های بارز سبک معماری تودور است. خانه‌ها در این سبک نامتقارن ساخته‌شده‌اند و بارزترین شک برای ساخت ساختمان‌های سبک تودور مستطیل است. کلبه آن هاتاوی در وارویکشایر انگلستان یکی از نمونه‌های معروف این سبک است.

سبک معماری باهاوس

این نام از مدرسه هنر و معماری باهاوس در کشور آلمان برگرفته شده است. این سبک معماری باهاوس یکی از انواع سبک معماری است که هنر و صنعت را باهم ترکیب کرده است. مهم‌ترین هدف این سبک طراحی ساده و تولید انبوه است. ساختمان‌هایی با معماری باهاوس هندسه ساده دارند که از توجه به جزئیات زیاد اجتناب شده است. دقت در سبک معماری باهاوس نشان‌می‌دهد که همه چیز تنها بر پایه نیاز طراحی شده است و عناصر فاقد کارکرد در هیچ جای ساختمان به چشم نمی‌خورد. رنگ‌های اصلی در این سبک قرمز، آبی و زرد هستند و سقف‌های صاف از ویژگی‌های کلیدی این سبک است. این سبک معماری در شهر دسائو آلمان به وفور دیده می‌شود.

سبک معماری نئوکلاسیک

این سبک پاسخی است به سبک‌های باروک و روکوکو دانست. این سبک در اواسط قرن 18 ظهور کرد و هدفش بازگرداندن اشرافیت و شکوه در معماری بود. در ظراحی ساختمان‌های نئوکلاسیک از یونان باستان و روم الهام گرفته شده است. در این معماری توجه به گذشته یشتر از سایر انواع سبک معماری است. از دیگر ویژگی‌های کلیدی این سبک معماری می‌توان به دیوارهای خالی از هرگونه طرح و خطوط معلوم اشاره کرد. کازینو مارینو در مالاهاید نمونه‌ای از این سبک معماری است.

سبک معماری رنسانس

این سبک یکی از جذاب‌ترین‌ها به حساب می‌آید. سبک رنسانس در قرن 15 میلادی در شهر فلورانس ایتالیا ظاهر شد. تقارن، سادگی هماهنگی و تناسب از ویژگی‌های این سبک به حساب می‌آید. معماران رنسانس پیچیدگی و عدم تقارن را در ساختمان نمی‌پسندیدند و اعتقاد داشتند که بناها نظیر جهان آفرینش باید بر پایه ریاضی دقیق ساخته شود. ظرافت و ایده‌آل گرایی رومی‌ها در معماری رنسانس بازیابی شده. سقف‌های ساده، ایوان، طاق و ستون‌های سبک رومی را می‌توان ویژگی اصلی تمام ساختمان‌های رنسانس معرفی کرد. کلیسای سنت پیترز با سیلیسا نمونه بارز سبک معماری رنسانس است.

سبک معماری گوتیک

این سبک یکی از انواع سبک‌های معماری مذهبی است که در اواسط قرن 12 میلادی نمایان شد. این سبک با سازه‌های بلند خود شناخته می‌شود. معماران سبک گوتیک از انواع سبک معماری پیشین الهام گرفته و آن‌ها را با همدیگر ترکیب کرده‌اند. دیوارهای نازک و ستون‌های باریک از عناصر تثبیت شده  این سبک هستند. طاق‌های سبک گوتیک نوک‌دار هستند و به نحوی طراحی شده‌اند که چشم هر بیننده‌ای را به خود معطوف می‌کنند. کلیسای نوتردام در پاریس یکی از معروف‌ترین بنای ساخته شده به سبک معماری گوتیک است.

سبک معماری مدرن

مدرنیسم به جنبشی که در قرن بیستم نسبت داده می‌شود که شامل سبک‌هایی است نظیر فوتوریسم، پست مدرن، کلاسیک نو، ارگانیک، پارامتریک و .... است. هدف اصلی این سبک حذف کردن مفاهیم و فرم‌های تاریخی است. این سبک عاری از جزئیات غیر ضروری است و تمرکز بر روی سادگی است. یکی از مشخصات رایج سبک معماری مدرن نشان دادن مواد استفاده شده در سازه است. اما در سبک‌های معماری دیگر تلاش برای پنهان کردن آن‌ها است. از ویژگی‌های دیگر این سبک می‌توان به طراحی‌های بدون دکور، استفاده از مواد نوین در سازه و تمیزی و سادگی بناها اشاره کرد. گالری گوگنهایم در نیویورک یکی از بهترین ساختمان‌هایی است که توسط معماران مدرن ساخته شده.