مبحث 10 مقررات ملی ساختمان طرح و اجرای ساختمان های فولادی

مبحث 10 مقررات ملی ساختمان طرح و اجرای ساختمان های فولادی

مبحث 10 مقررات ملی ساختمان یکی از 23 مبحث است که برای تعیین حداقل ضوابط و مقررات در زمینه ساخت و ساز تدوین شده است. این مبحث به طرح و اجرای ساختمان های فولادی اختصاص دارد و هدف آن تامین ایمنی و بهره برداری مناسب از این نوع ساختمان ها است.

بخش های مبحث 10 مقررات ملی ساختمان:

فصل اول مبحث 10 مقررات ملی ساختمان: الزامات عمومی. در این فصل به تعاریف، نشانه گذاری، مسئولیت ها، مدارک، نظارت، بازرسی، آزمایش و تحویل پروژه پرداخته شده است.
فصل دوم مبحث 10 مقررات ملی ساختمان: الزامات طراحی. در این فصل به مبانی طراحی، بارهای عملکردی، تحلیل سازه، طراحی اتصالات، طراحی عناصر سازه ای و طراحی پوشش های حفاظتی پرداخته شده است.

فصل سوم مبحث 10 مقررات ملی ساختمان: الزامات طرح لرزه ای. در این فصل به تعیین خطر لرزه ای، دسته بندی کاربری و رفتار لرزه ای، تعیین بار لرزه ای، تحلیل لرزه ای، طراحی لرزه ای عناصر و اتصالات و طراحی لرزه ای پوشش های حفاظتی پرداخته شده است.

فصل چهارم مبحث 10 مقررات ملی ساختمان: الزامات ساخت، نصب و کنترل. در این فصل به کنترل کیفی مصالح، قطعات و جوش ها، روش های نصب و جابجایی قطعات، رعایت فاصله های حداقل و حداکثر، روش های بازرسی و آزمایش قطعات و جوش ها و رفع نقایص پرداخته شده است.

فصل پنجم مبحث 10 مقررات ملی ساختمان: ملاحظات خاص. در این فصل به مسائل خاص مانند ساختمان های با سقف های دودکش، ساختمان های با دال های کامپوزیت فولاد-بتن، ساختمان های با دال های بادبند دار، ساختمان های با دال های تیرچه بلوک گچی و ساختمان های با دال های چوب-فولاد پرداخته شده است.

پیوست های مبحث 10 مقررات ملی ساختمان:

پیوست 1: جدول های مقادیر پارامترهای طرح لرزه ای

پیوست 2: جدول های خواص مکانیکی فولاد

انواع سازه های فولادی در مبحث 10 مقررات ملی ساختمان:

این مبحث ساختمان های فولادی را پوشش می دهد که از فولاد به عنوان مصالح اصلی برای تحمل و انتقال بارها استفاده می کنند. این ساختمان ها می توانند از انواع مختلفی از سازه های فولادی تشکیل شوند که بر اساس شکل، روش اتصال و نوع نیروگذاری بر روی آن ها تفاوت دارند. برخی از انواع سازه های فولادی عبارتند از:

سازه معلق (suspension structure): سازه ای که در آن قطعات فولادی توسط کابل های کشیده شده آویزان و به اصطلاح معلق هستند. در این سازه ها نیروی کششی زیادی بر روی قطعات وارد می شود. معمولاً در پل های معلق یا پل های با دهانه بلند و سقف های طویل از این نوع سازه استفاده می شود.
سازه قابی (framed structure): سازه ای که از مجموعه ای متشکل از تیرها (اعضای افقی) و ستون ها (اعضای قائم) تشکیل شده است. در این سازه ها نیروهای خمشی، فشاری و برشی بر روی قطعات وارد می شود. معمولاً در ساختمان های با ارتفاع زیاد یا با طرح خاص از این نوع سازه استفاده می شود.
سازه خرپایی (truss structure): سازه ای که از قطعات فولادی با شکل مثلث چیده شده تشکیل شده است. در این سازه ها نیروهای فشاری و کششی بر روی قطعات وارد می شود. معمولاً در پل های خرپایی، سقف های طویل، سالن های ورزشی و صنعتی از این نوع سازه استفاده می شود.
سازه پوسته ای (shell structure): سازه ای که از ورق های نازک فولاد با شکل استوانه ای، کروی، خمیده یا پژولیده تشکیل شده است.

_______________________________________________

ممکن است به این مطالب نیز علاقه مند باشید:

مبحث ۱۲ مقررات ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرای عملیات)

مبحث ۱۴ مقررات ملی ساختمان (تاسیسات مکانیکی)

مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان (صرفه جویی در مصرف انرژی)

مبحث ۱۳ مقررات ملی ساختمان (طرح و اجرای تاسیسات برقی)

مبحث 11 مقررات ملی ساختمان (طرح و اجرای ساختمان های فولادی)