تامین پارکینگ در پهنه‌های مختلف

تامین پارکینگ در پهنه‌های مختلف

پارکینگ

۱۲-۱: تامین قطعی و احداث پارکینگ مورد نیاز برای تمامی ساختمان‌ها و در همه‌ی پهنه‌ها طبق جداول (۶) تا (۱۰) الزامی است. صدورپروانه براساس طرح تفصیلی جدید و هرگونه گواهی عدم خلاف یا گواهی پایان ساختمان مربوط به آن‌ها، منوط به تامین پارکینگ‌های مورد نیاز مذکور در همان ساختمان و یا در صورت احراز و تایید عدم امکان تامین پارکینگ در ساختمان (قطعه) مربوطه، در محل پارکینگ‌های دارای اسناد حقوقی (اختصاصی محلی یا پارگینگ‌های مازاد سایر املاک)، در شعاع حداکثر ۲۵۰ متر، از ساختمان، بلامانع است. در هر حال صدور پروانه ساختمانی املاک منوط به تامین قطعی پارکینگ مورد نیاز در شعاع حداکثر ۲۵۰ متری بوده و صدور مجوز فروش پارکینگ یا صدور پروانه ساختمانی با سپردن اخذ تعهد تامین پارکینگ در خارج از ملک، به هیچ وجه مجاز نمی‌باشد. همچنین حداکثر تراکم ساختمانی قابل تخصیص به هر ملک نیز با توجه به سقف تراکم ساختمانی زیرپهنه مربوطه و حقوق کمتسبه قبلی آن متناظر با میزان تامین پارکینگ تامین شده قطعی ملک مذکور خواهد بود. (اصلاح طبق فراز اول و دوم بند دو صورتجلسه ۵۷۵ کمیسیون ماده پنج تهران شهر تهران)

تبصره (۱): آئین نامه اجرایی و نحوه تنظیم اسناد مربوطه و چگونگی صورت مجلس‌های تفکیکی، برای پارکینگ‌های مکانیزه و غیر مکانیزه، توسط شهردرای تهران و با همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، حداکثر ظرف مدت سه ماه پس از ابلاغ طرح تفصیلی، تهیه و توسط شهردرای تهران، به واحدهای مربوطه، ابلاغ می‌شود.

تبصره (۲): در کلیه مواردی که پارکینگ هر واحد ساختمان (مسکونی و یا غیر مسکونی)، خارج از آن و در پارکینگ‌های اختصاصی و یا عمومی دارای اسناد رسمی، تامین می‌شود، ذکر شماره و نام پارکینگ و حدود اربعه آن در صورت مجلس تفکیکی و اسناد ثبتی واحد مذکور، الزامی است.

تبصره (۳): تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز ساختمان‌ها و مجتمع‌هایی که عملکردها، کاربری‌ها و فعالیت‌های متنوعی برخوردار است، معادل مجموع تعداد حداقل پارکینگ‌های لازم برای هر یک از کاربری و فعالیت‌ها، براساس ضوابط تامین پارکینگ در پهنه‌های استفاده از اراضی است.

تبصره (۴): تامین پارکینگ مورد نیاز آژانس‌های تاکسی و مسافربری، نمایشگاه‌های اتومبیل و فعالیت‌های مشابه که نیازمند پارکینگ است، در خود ملک و یا خارج از ملک مذکور، الزامی است.

تبصره (۵): کلیه ادارات، ارگان‌ها، سازمان‌ها، نهاده، موسسات و شرکت‌های دولتی، عمومی و خصوصی و بیمارستان‌ها، که مراجعین زیادی دارند، در زمان حداث و یا تجدید بنا، ملزم به تامین ۳۰ درصد پارکینگ مازاد بر پارکینگ مورد نیاز برای مراجعین طبق ضوابط مربوطه، در همان ساختمان و یا در پارکینگ‌های عمومی اطراف تا شعاع ۲۵۰ متر می‌باشند.

تبصره (۶): فروشگاه‌ها و مجموعه‌های بزرگ، که مشخصات آن‌ها می‌بایست توسط شهرداری دقیقا تعریف و به تایید کمیسیون ماده پنج برسد، با مقیاس عملکرد ناحیه‌ای، منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای، (به جز هتل، هتل آپارتمان و سایر مواردی که در تبصره ۵ همین بند ذکر گردید) به ازای هر ۱۰۰ متر مربع زیربنای مفید، ملزم به تامین حداقل ۲ واحد پارکینگ، علاوه بر پارکینگ مورد نیاز می‌باشند (اصلاح طبق بند (۱) مصوبه مورخ ۲۸/۰۷/۱۳۹۳ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران)

تبصره (۷): احداث پارکینگ مازاد بر ضوابط، در کلیه پهنه‌های شهر، به استثنای باغات و پهنه G حداکثر تا سقف دو برابر تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز هر واحد منوط به حفظ درختان، در طبقه زیرزمین اول کلیه پهنه‌ها معادل سطح اشغال طبقه همکف و در زیرزمین منفی ۲ و پایین‌تر در کلیه اراضی و املاک واقع در پهنه R حداکثر ۸۰٪ و درکلیه پهنه‌های مختلط و فعالیت حداکثر ۱۰۰٪ مساحت ملک پس از رعایت بر اصلاحی و سایر ضوابط قانونی در صورت اخذ مجوز از مراجع قانونی مربوطه، و با رعایت قانون حفظ و گسترش فضای سبز، بلامانع است. (اصلاح طبق بند (۱) مصوبه مورخ ۲۸/۰۷/۱۳۹۳ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران و فراز اول (بررسی ضوابط و مقررات صورتجلسه ۵۱۷ کمیسیون ماده پنچ شهر تهران)

تبصره (۸): احداث پارکینگ‌های اختصاصی محلی در محدوده‌هایی از شهر که تامین پارکینگ امکان پذیر نیست، به ویژه در بافت‌های فرسوده، طبق صورتجلسه ۵۰۲ و همچنین بند دو صورتجلسه ۵۷۵ کمیسیون ماده پنج شهر تهران است. نحوه توده گذاری املاک جهت احداث پارکینگ‌های محلی با رعایت مفاد مصوبات مذکور، تابع سایر ضوابط منبعث از زیر پهنه محل وقوع ملک می‌باشد. تخصیص طبقات روی همکف صرفا جهت احداث پارکینگ (حداقل در چهار طبقه و حداقل ۴۰ واحد پارکینگ)، مجاز است. در طراحی و نمای این گونه مستحدثات، برخورداری از سبک معماری ایرانی – اسلامی، سازگار با اقلیم، انتخاب مصالح مناسب (بومی) و تجانس با محیط پیرامونی به ویژه پرهیز از بروز هرگونه ناهماهنگی و اغتشاش بصری در بافت، سیما و منظر شهری، طی روند قانونی نظام صدور پروانه و بررسی و تاییدات لازم توسط مهندسان ذیصلاح و کمیته‌های تخصصی مربوطه مورد تاکید است. (اصلاح به استناد فراز سوم بند دو صورتجلسه ۵۷۵ کمیسیون ماده پنج شهر تهران)

تبصره (۹): حذف تبصره با توجه به تصریح موضوع در تبصره (۷) همین بند طبق نظر شورایعالی شهرسازی و معماری ایران

تبصره (۱۰): حذف با توجه به اصلاح تبصره یک بند ۲-۱۲ (نظر به مصوبه مورخ ۳۰/۰۲/۱۳۹۸ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران)

تبصره (۱۱): در موارد استثنا که به دلیل اجرای طرح‌های شهری امکان تامین پارکینگ میسر نباشد لازم است با تولی گری شهرداری تهران طرح و برنامه ناظر بر نحوه تامین و اجرای پارکینگ مورد نیاز تهیه و به تصویب کمیسیون ماده پنج شهر تهران برسد. (اضافه شده به استناد فراز پنجم بند دو صورتجلسه ۵۷۵ کمیسیون ماده پنج شهر تهران)

تبصره (۱۲): در تمامی اراضی دارای نوعیت باغ در شهر تهران، تامین پارکینگ طبق مفاد دستورالعمل اصلاحی ماده (۱۴) قانون زمین شهری در خصوص ارتفاع، توده گذاری، سطح اشغال، عمق و... الزامی است. (اصلاح طبق دستورالعمل اصلاحی ماده (۱۴) قانون زمین شهری مورخ ۰۳/۰۴/۱۳۹۸)

۱۲-۲: ضوابط تامین پارکینگ در پهنه‌ی سکونت

تامین پارکینگ برای کلیه واحدهای مسکونی (به استثنای قطعات با وسعت کمتر از ۶۰ مترمربع واقع درپهنه سکونت)، در پهنه سکونت، متناسب با اندازه واحد مسونی (سطح زیربنای خالص واحد مسکونی) با رعایت مفاد بخش ۴-۲-۸ مقررات ملی ساختمان مربوط به الزامات فضای توقفگاه وسایل نقلیه طبق جدول شماره (۶) الزامی است. همچنین تعداد پارکینگ مورد نیاز برای خدمات پشتیبان سکونت، در واحدهای انتفاعی محلات مسکونی، طبق جدول شماره (۷) است. (اصلاح طبق مصوبه مورخ ۳۰/۰۲/۱۳۹۸ شورایعالس شهرسازی و معماری کشور)

جدول شماره (۶): پارکینگ‌های مورد نیاز واحدهای مسکونی در زیرپهنه سکونت

جدول شماره (۷): پارکینگ‌های مورد نیاز مراکز محلات (به ازاء هر واحد)

تبصره (۱): ایجاد پارکینگ مازاد مزاحم در پهنه سکونت (به استثنای بافت فرسوده ) و صرفا در صورتی که اولا براساس ضوابط و مقررات ملزم به تامین پارکینگ مازاد باشد، ثانیا پارکینگ مزاحم، صرفا متعلق به یک واحد بوده و مزاحمتی برای سایرین ایجاد نماید و ثالثا منجر به تفکیک اعیانی و تبدیل واحد بزرگتر به کوچکتر نگردد، بلامانع خواهد بود. در بافت‌های فرسوده شهری واقع در پهنه سکونت به منظور تشویق به نوسازی، احداث پارکینگ مزاحم به صورت یک به یک (فقط مزاحم یک واحد) مجاز است. (اصلاح طبق مصوبه مورخ ۳۰/۰۲/۱۳۹۸ شورایعالی شهرسازی معماری ایران)

تبصره (۲): حذف تبصره طبق بند (۱) مصوبه مورخ ۲۸/۰۷/۱۳۹۳ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران

تبصره (۳): توسعه رامپ دسترسی پارکینگ به خارج از مرز قطعات (پلاک‌ها بعد از رعایت برهای اصلاحی و در فضای عمومی همجوار (فضای پیاده‌رو)، مطلقا ممنوع است.

تبصره (۴): پیش بینی راه‌های ورودی مجزا برای دسترسی به فضای پارکینگ (رامپ) و ورودی پیاده به ساختمان، در اراضی و املاک بابر ۶ متر و بیشترف الزامی است.

تبصره (۵): چیدمان پارکینگ در فضاهای مربوطه، باید به گونه‌ای باشد که امکان تردد و استفاده از آسانسور توسط ناتوان جسمی و حرکتی، مطابق مقررات ملی ساختمان، و رعایت مصوبات شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، به سهولت انجام پذیرد.

۱۲-۳: ضوابط پارکینگ در پهنه‌های فعالیت و مختلط

ضوابط احداث پارکینگ برای کارکنان و مراجعان در پهنه‌های فعالیت و مختلط بر اساس نوع و مقیاس فعالیت (محلی و ناحیه‌ای، منطقه‌ای، و فرامنطقه‌ای و شهری) طبق جداول شماره (۸) و (۹) است.

تبصره (۱): در زیرپهنه مختلط تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز ساختمان‌ها و مجتمع‌هایی که از کاربری‌های متفاوت برخوردارند، معادل مجموع تعداد حداقل پارکینگ‌های لازم برای هر یک از انواع کاربری‌هاست.

تبصره (۲): شهرداری تهران موظف است؛ ظرف مدت ۳ ماه دستورالعمل مربوط به تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز کاربری‌های خدماتی را با اخذ ضوابط و مقررات دستگاه‌های بخشی مرتبط و تلفیق آن با الزامات شهرسازی تهیه و جهت تصویب به کمیسیون ماده پنج شهر تهران ارائه نماید. تا تصویب و ابلاغ دستورالعمل مذکور، تعداد پارکینگ مورد نیاز کاربری‌های خدماتی براساس حداکثر مندرج در جداول (۸) و (۹) ضوابط و مقررات طرح تفصیلی تعیین خواهد شد. (اصلاح طبق مصوبه مورخ ۳۰/۰۳/۱۳۹۸ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران)

جدول شماره (۸): تعداد پارکینگ مورد نیاز در زیرپهنه‌های فعالیت (S) برحسب نوع فعالیت و مقیاس عملکرد

جدول شماره (۹): تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز در زیر پهنه‌های مختلط (M) بر حسب نوع فعالیت و مقیاس عملکرد

۱۲-۴: ضوابط پارکینگ در پهنه‌های حفاظت

ضوابط احداث پارکینگ در زیرپهنه‎های فضاهای سبز عمومی (‍۱G)، شامل انواع پارک‌ها، طبق جدول شماره (۱۰) است. تامین پارکینگ مورد نیاز کاربری‌های مجاز به استقرار در زیرپهنه‌های حفاظت (۳G)، ضروری بوده و به ازای هر صد مترمربع زیربنای مفید، تامین دو پارکینگ برای مراجعان و کارکنان الزامی است.

جدول شماره (۱۰): ضوابط پارکینگ درفضاهای سبز عمومی و پارک‌ها با مقیاس عملکردی متفاوت در پهنه حفاظت

تبصره(۱): در صورت استفاده از فضاهای زیر سطحی پارک‌ها، برای احداث پارکینگ در حداکثر ۳۰٪ مساحت پارک، مجاز است، مشروط به این که سطح همکف پارک، به فضای سبز اختصاص یابد.

تبصره (۲): شهرداری تهران مکلف به احداث پارکینگ (با مشارکت بخش خصوصی) در پارک‎های جدید بوده و در پارک‌های کنونی نیز در صورت جلب مشارکت بخش خصوصی، با حفظ مالکیت عمومی و استفاده انحصاری برای پارکینگ مکانیزه اقدام نماید.

۱۲-۵:  به منظور تامین پارکینگ‌های عمومی مورد نیاز شهر به عنوان یکی از فضاهای خدمات عمومی، در کلیه پهنه‌های استفاده از اراضی (به استثنای پهنه حفاظت (G) و بافت مسکونی ارزشمند سبز (۲۴R) و کلیه قطعات و پلاک‌های دارای رای باغ)، احداث پارکینگ عمومی در قطعات با حداقل مساحت ۱۰۰۰ مترمربع (طبق سند مالکیت) با تایید شهرداری منطقه مجاز است. اولویت برای محل احداث مذکور در کنار رینگ‌های شهری، مراکز و گستره‌های کار و فعالیت (خصوصا در مقیاس منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای) است. شهرداری تهران موظف است برای احداث پارکینگ عمومی در قطعات با حداقل مساحت ۱۰۰۰ مترمربع (طبق سند مالکیت) با تایید شهرداری منطقه مجاز است. اولویت برای محل احداث مذکور در کنار رینگ‌های شهری، مراکز و گستره‌های کار و فعالیت (خصوصا در مقیاس منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای) است. اولویت برای محل احداث مذکور در کنار رینگ‌های شهری، مراکز و گستره‌های کار و فعالیت (خصوصا در مقیاس  منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای) است. شهرداری تهران موظف است برای احداث پارکینگ‌های مورد نظر، با مشارکت بخش خصوصی و طبق ضوابط مصوب کمیسیون ماده (۵) شهر تهران، (به ویژه بند یک صورتجلسه ۴۳۶) طی برنامه‌ای اقدامات لازم را به عمل آورد. نحوه تملک یا آزادسازی عرصه این فضاها و یا مشارکت با مالکین این گونه کاربری‌ها در اجرای این بندُ طبق ضوابط و مقررات حاکم بر فضاهای خدمات عمومی است. در خصوص تامین پارکینگ باغات و اراضی مسکونی، جدول مندرج در دستورالعمل ماده ۱۴ قانون زمین شهری مصوب ۰۳/۰۴/۱۳۹۸ شورایعالی شهرسازی و معماری ملاک عمل خواهد بود.

تبصره (۱): رفع کسری پارکینگ‌های اختصاصی املاک از راه بهره گیری و استفاده از ضوابط پارکینگ‌های عمومی شهر (بند یک صورتجلسه ۴۳۶ کمیسیون ماده پنج شهر تهران) به هیچ وجه مجاز نیست. باتوجه به ملاحظه مسائل و مدیریت تبعات ناشی از استقرار مستحدثات پارکینگ‌های عمومی در نقاط مختلف شهر، صدور پروانه ساختمانی پارکینگ‌های عمومی، مستند به بند یک صورتجلسه (۴۳۶) کمیسیون ماده پنج شهر تهران، صرفا در محدوده‌هایی از نقش طرح تفصیلی که کاربری آن به صورت "تاسیسات و تجهیزات شهری" یا "پارکینگ عمومی" مشخص گردیده و یا املاک و اراضی دارای مصوبه موردی کمیسیون ماده پنج شهر تهران؛ مجاز است. سایر ضوابط و جزئیات پارکینگ‌های عمومی، طبق بند یک صورتجلسه ۴۳۶ کمیسیون ماده پنج است. (اصلاح طبق فراز چهار بند دو صورتجلسه ۵۷۵ کمیسیون ماده پنج شهر تهران)

تبصره (۲): حداقل مساحت ملک برای احداث پارکینگ‌های طبقاتی محله‌ای به صورت رمپی، ۳۰۰۰ مترمربع (براساس صورتجلسه شماره ۵۰۲ کمیسیون ماده پنج شهر تهران) و برای پارکینگ‌های مکانیزه محله‌ای، ۵۰ مترمربع است.

۱۲-۶: در کلیه محورها و محدوده‌هایی (پیاده‌راه‌ها، بزرگراه‌ها، میدان‌ها و تقاطع‌ها) که امکان احداث و یا بهره برداری از پارکینگ در واحدهای ساختمانی مربوطه فراهم نباشد، شهرداری تهران موظف است متناسب با شرایط و رعایت حقوق مکتسبه و صرفه و صلاح شهرداری، با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، ضمن بسترسازی لازمه برای تامین قطعی پارکینگ مورد نیاز، براساس مفاد بند ۱۲-۱ اقدام نمایند.

تبصره: ضوابط و مقرارت منطقه‌ای پیاده‌راه‌ها و مسیرهای دوچرخه، با توجه به ویژگی‌ها و تمایزات منطقه‌ای تدوین و پس از تایید و تصویب کمیسیون ماده پنج شهر تهران، توسط شهردرای لازم‌الاجرا خواهد بود.

۱۲-۷: در کلیه زیرپهنه‌های استفاده از اراضی، ضمن رعایت مفاد «قانون جامع حمایت از حقوق معلولان» مصوب ۱۶/۰۲/۱۳۸۳ و همچنین مصوبه «ضوابط و مقرارت شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی – حرکتی»، مورخ ۰۸/۰۳/۱۳۶۸ و ۰۶/۱۰/۱۳۷۸ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، تامین ۵ درصد از کل ظرفیت پارکینگ به منظور استفاده معلولین الزامی می‌باشد.

۱۲-۸: شهرداری تهران موظف است برای توسعه پارکینگ‌های طبقاتی رمپی و یا مکانیزه محله‌ای، با الویت جذب سرمایه و مشارکت بخش خصوصی و اعمال تسهیلات تشویقی، از منابع بودجه‌ای و نظام بانکی و تسهیلات شهرسازی، مصوبه‌های کمیسیون ماده پنج و سایر موارد، نسبت به توسعه، احداث و بهره برداری و صدور اسناد تفکیکی پارکینگ‌‎های محله‌ای، منطقه‌ای و شهری، برای واگذاری به شهروندان اقدام نماید.

۱۲-۹: ابعاد پارکینگ

حداقل فضای خالص برای پارکینگ‌های مسقف و غیر مسقف، متناسب با تعداد واحد و به ترتیب برای یک واحد ۵ × ۵/۲ متر، برای دو واحد ۵ × ۵/۴ متر و برای سه واحد ۵ × ۵/۶ متر است. عرض مفید راه عبوری پارکینگ، نیز حداقل ۳ متر بوده و برای مازاد بر سه واحد به ازاء هر واحد خودرو ۲ متر به عرض مفید افزوده می‌شود.

تبصره (۱): حداقل عرض مفید لازم برای پارکینگ معلولان، حداقل ۵/۳ متر و به ازاء هر واحد پارکینگ اضافه شده معلول، ‎۳ متر و برای پارکینگ‌های عمومی، تابع ضوابط و مقررات مربوطه است.

۱۲-۱۰: ارتفاع پارکینگ

حداکثر ارتفاع تمام شده پیلوت، به شرط استفاده برای پارکینگ ۶۰/۲ متر و باتوجه به مندرجات ذیل جدول شماره ۵ مشاعات مجاز ساختمان‌ها در صورت احداث کانال‌های تاسیساتی یا اجرای سقف کاذب، حداکثر ۳ متر است. در صورت عدم احداث زیرزمین، ارتفاع تمام شده تا ۶۰/۲ متر، بشرط پایین‌تر بودن سطح فونداسیون از گذر، تا ۶۰ سانتیمتر، بلامانع است.

تبصره (۱): برای مجتمع‌هایی که دارای بیش از 25 واحد پارکینگ است و یا مساحت پارکینگ آن‌ها بیش از ۱۰۰۰ متر مربع است، حداکثر ارتفاع پارکینگ در زیرمین‌ها و همکف تا ۳ متر، مجاز است.

تبصره (۲): ارتفاع پیلوت برای تامین پارکینگ در مورادی که منطبق بر محبث ۱۵ مقررات ملی ساختمان است، متناسب با نوع پارکینگ مکانیکی مورد تقاضاء و بر اساس ضابطه مربوطه، تعیین می‌شود.

۱۲-۱۱: شیب و شعاع گردش پارکینگ

اجرای شیب مثبت و معکوس، جهت احداث رامپ پارکینگ، با رعایت ضوابط نورگیری زیرزمین و سایر مقررات بلامانع است.

تبصره (‍۱): حداکثر شیب رامپ دسترسی برای پارکینگ خصوصی ۱۵ درصد و برای پارکینگ عمومی حداکثر ۱۲ درصد است.

تبصره (۲): شعاع گردش رامپ، به غیر از پارکینگ‌های عمومی، حداقل ۵/۶ متر، برای خودروهای سواری است (شعاع از آکس رمپ قوسی).

۱۲-۱۲  راه ورودی و رامپ پارکینگ

ایجاد تنها یک راه ورودی برای پارکینگ از هر خیابان، مجاز است. در صورتی که بر ملک ۲۵ متر و بیتشر باشد، (صرفا در پارکینگ‌های عمومی و موارد تجمیع قطعات با بر ۱۴ متر) با اولویت به تامین پارکینگ ملک، استفاده از دو درب ورودی برای پارکینگ مجاز است مطابق مفاد بند ۴-۲-۸-۵ مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان (ورود و خروج). راه ورودی رامپ پارکینگ از قسمت فضای آزاد ساختمانی بلامانع بوده، و راه ورودی، جزء فضای پارکینگ ساختمان نیست. رامپ پارکینگ در فضای باز ساختمان نیز، در کلیه جهات قطعه، جزء زیربنا محسوب نمی‌شود. (اصلاح طبق (۱) مصوبه مورخ ۲۸/۰۷/۱۳۹۳ شورایعالی شهرسازی و معماری ایران)

تبصره (۱): در قطعاتی که زیربنای پارکینگ بیش از ۱۰۰۰ مترمربع وسعت دارد یا دارای بیش از ۲۵ واحد پارکینگ است، تامین دو رامپ ورودی و خروجی، به عرض مفید حداقل ۵/۳ متر و یا یک رامپ به عرض مفید حداقل ۵ متر، بارعایت ضوابط آئین نامه مربوطه، براساس مقررات ملی ساختمان، الزامی است.

تبصره (۲): به منظور ایجاد زمینه تامین پارکینگ، احداث رامپ در حیاط املاک جنوبی با حداقل عرض قطعه ۱۰ متر، (در محل اجرای رمپ) بلامانع است.

تبصره (۳): برخورداری از خروجی اضطراری و دسترسی مستقیم به طبقات و فضاهای مشاعی ساختمان، به وسیله پله از زیرزمین (پارکینگ) الزامی است.

تبصره (۴): دسترسی مستقیم پارکینگ از طریق پله به طبقات و فضاهای مشاعی، الزامی است و در صورتی که ملک دارای آسانسور باشد، دسترسی توامان به پارکینگ از طریق پله و آسانسور، نیز الزامی است.